Ik ga de Vierdaagse lopen voor de proefdieren! Dit jaar is het de honderdste keer dat de Nijmeegse Vierdaagse wordt gehouden. Daarom was de animo enorm en hebben zich heel veel mensen aangemeld. Ik ben zo blij dat ik ben ingeloot, dat het niet lang duurde voordat ik besloot om mij te laten sponsoren voor Proefdiervrij. Het was de start van haar crowdfunding waarmee Proefdiervrij mij over de streep trok. De volgende streep die ik wil gaan halen is de finish van de Vierdaagse en daarvoor moet ik hard trainen, want ik heb gekozen voor de langste afstand; de 55 kilometer!
Eens een pelgrim, altijd een pelgrim
Laat ik mij eerst even voorstellen: Ik ben Sonja Tepper, ben 54 jaar en werk in de zorg. Samenwonend met mijn vriendin Monique en onze twee poezen Noortje & Angie vormen we een knus gezinnetje. Ik wandel graag, vooral in de natuur, het geeft mij rust en ontspanning en maakt mijn hoofd leeg. Ik houd van uitdagingen en avontuur. Zo heb ik in 2004 de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela gelopen vanaf St. Jean Pied de Port. Geweldige ervaring! Denk er vaak met weemoed aan terug. Eens een pelgrim altijd een pelgrim.
Het is trouwens niet voor het eerst dat ik de Vierdaagse ga wandelen. In 2006 liep ik de vijftig kilometer met de Nijmeegse4daagse en in 2008 de veertig kilometer. Vooral in de vakanties wandelen we graag. Ik ben meer van de lange afstanden en Monique van de iets kortere afstand. Ik wil altijd even verder, nog even die bocht door, die heuvel over en het liefst naar de top. Want wat daar nu weer te zien is, dat wil ik graag ervaren!
Dierenleed
Sinds ik op de pelgrimstocht in Pamplona, wandelend langs de stierenvecht-arena, plots daar de pijn, verdriet en angst van de stieren voelde (mystieke gewaarwordingen van de Camino) en de tranen in mijn ogen stonden beloofde ik de stieren te helpen door middel van donaties. Ik zegde andere goede doelen op die op mensen gericht waren, om mij vervolgens te richten op al het dierenleed. Want dieren kunnen niet terugvechten tegen de mens. Helaas beschik ik niet over de fondsen om aan alle dierenstichtingen te kunnen doneren. Hoe graag ik dat ook zou doen. Kort daarna ben ik ook maandelijks aan Proefdiervrij gaan doneren. Het is vreselijk als je je bedenkt wat een angst, pijn en verdriet deze dieren moeten voelen.
Wilt u mij sponsoren?
Ik hoop van harte dat u en heel veel mensen mij willen sponsoren voor proefdiervrije onderzoekmethoden tegen kanker bij mensen.
Denk aan de dieren die in een hokje opgesloten zitten in angst, misselijk van pijn en verdriet om ongevraagd te moeten testen voor de mens. En denk ook aan al uw dierbaren die in aanraking komen met kanker en daarvoor het beste en betrouwbaarste medicijn willen krijgen ter genezing. Steun mijn doel, doneer alstublieft!!! Met uw bijdrage steunt u niet alleen een belangrijk doel, maar geeft u mij ook de energie en blijheid om de Nijmeegse4daagse loop, 55 km per dag, te volbrengen.
Dit cadeau moet ik doorgeven
Het feit dat ik ingeloot werd uit duizenden mensen kwam als een geweldig mooi cadeau. Het gaf mij het gevoel dat ik dit niet alleen voor mijzelf voor een goed doel moest gaan doen, die cadeau moest ik doorgeven! Maar aan wie? De keus was moeilijk. Welk dierenleed-doel moest ik kiezen? Het liefste hielp ik ze natuurlijk allemaal! Of moet ik ook iets doen tegen de ziekte kanker, die meer en meer voorkomt in mijn omgeving?daar ik ook nog perse de 55 km wil lopen nu dit ter ere van de 100e Nijmeegse4daagse mogelijk is.
Toen Proefdiervrij crowdfunding startte was de keus duidelijk. Want op deze manier steun je beter kankeronderzoek én de vervanging van proefdieren! Niemand liep nog voor dit doel en ik vind dat dit alle aandacht verdient. Ook dat hoop ik op de Nijmeegse4daagse te kunnen uitdragen.
Ik ga ervoor
De training is nog in volle gang. Ik had maar kort de tijd om daar mee te beginnen, omdat ik pas in april te horen kreeg dat ik was ingeloot. Het was een gokje en eerlijk gezegd durfde ik er niet eens op te hopen dat ik tot de gelukkigen zou behoren. Dus was ik er van tevoren ook niet echt mee bezig.
Toen ik tot mijn grote blijdschap toch mee mocht lopen, moest ik opeens overal tijd vandaan toveren om goed te trainen. Het is belangrijk om het wel rustig op te bouwen en zeker niet te forceren, want dat leidt onherroepelijk tot mankementen. Ik ging naar de sportschool waar ik mij vooral op de loopband bevond. Dat bouwde ik op tot twee uur achtereen lopen. Daarnaast maakte ik eens per week een lange wandeling. Kort geleden hebben we ook de Alkmaarse4daagse gelopen. Het is niet altijd even gemakkelijk om het lopen te combineren met mijn drukke baan in de zorg. Je kan je voorstellen dat ik dan ’s avonds echt doodmoe was als ik thuiskwam.
Het begint nu toch echt spannend te worden. De Vierdaagse komt al zo dichtbij. Ik kom steeds verder en ik krijg elke dag meer vertrouwen dat het mij gaat lukken. Want het moet lukken en ik ga ervoor!
Een training met bekijks!
Wat ook nog wel leuk is om te vertellen: Ik liep laatst als training van Heemskerk naar Den Helder. De tweede helft van de route was zo eentonig en saai lang dat ik dreigde stuk te lopen. Dit traject was echt een foute keus. En toen besloot ik mij voor te stellen dat ik op de Nijmeegse liep. In gedachten zag ik de juichende mensen aan de kant. Luidkeels zong ik de liedjes en zwaaide daarbij heen en weer met mijn armen. Ik heb maar niet gelet op de reactie van passerende automobilisten, maar mij gaf het weer nieuwe energie. Op de Nijmeegse is het nooit saai, dus ik kom er wel!