Lynda Smids is een enthousiast supporter van Proefdiervrij en de maakster van waaiers met afbeeldingen van scenes uit het leven van Ed de Poezenbootkat. Hij is bij haar al een paar jaar de baas in huis. Lynda is zijn nederige onderdaan. Ed is haar favoriete model die zelf bepaalt hoe de dag verloopt en dus ook hoe de waaier van Lynda eruit gaat zien. In deze blog beschrijft Lynda hoe ‘het zo is gekomen..’.
Het is een zonnige dag in juni 2012. Ik zit op de fiets naar de Poezenboot: ik mis namelijk al een tijdje een kattenvriendje en ga vandaag gewoon even kijken (niet kopen!).
Als ik de boot binnenloop zie ik gelijk twee prachtige wit met rode kattenzusjes zitten. Dat is leuk: als ik er twee neem, geef ik er gelijk wat meer een fijn huis (en aangezien ik àlle dieren op deze aardbol wil redden..)! Maar dan zie ik in het kooitje helemaal bovenin een mandje waar twee grote witte handen en twee grote witte voeten uitsteken (inclusief pluis tussen de tenen).
‘Dat is Eddie’, aldus de lieve dame van de Poezenboot, ‘Hij is erg angstig, maar als je heel rustig doet, dan kan je hem wel aaien, dat vindt hij fijn.’ Ze haalt een trappetje voor me en maakt het deurtje open. Ik klim omhoog, het kooitje in en ga Ed kriebelen. Hij zet super grote bange zwarte ogen op, maar vindt het gekriebel ook wel heel erg lekker. Hij staat voorzichtig op, draait een rondje of twee en gaat er, mèt die grote bange ogen, toch maar wat beter voor liggen. Uiteindelijk moet ik weer uit het kooitje.
Op de fiets naar huis ben ik het ‘niet kopen’-gedeelte allang vergeten en laat ik mijn hersens kraken:’De zusjes of Eddie? De zusjes of Eddie?’ Maar als ik, eenmaal thuis, mezelf erop betrap dat ik aan het witte pluis tussen Ed’s tenen zit te denken, besef ik dat mijn keus al vaststond op het moment dat ik zijn grote handen en voeten uit het mandje zag steken. Eerst glimlach ik nog, maar plotseling bekruipt mij een angstig gevoel!!!! Wat nu als iemand mij voor is en Ed meeneemt??!!!!! Ik bel snel naar de Poezenboot om dat drama te voorkomen en eind goed, al goed: de volgende ochtend wordt Eddie met veel tegenzin vanuit zijn kooitje helemaal bovenin in zijn nieuwe reismandje geschoven.