Tijd gaat snel, zeker in het onderwijs. We maken roosters, plannen practica en in ons geval, plannen ook de productie van preparaten. Eind 2014 ontvingen we van Proefdiervrij geld voor het maken van plastinaten. Plastineren is het onttrekken van water aan het lichaam van overleden dieren (afkomstig uit het dierdonorcodicil), waarna het water wordt vervangen door siliconen. Daarna voelt het lichaam aan als plastic. Zo’n plastinaat kan dan tientallen jaren lang meegaan.
Geen studiemateriaal over konijnen
We waren toen in 2014 net overgestapt naar een nieuwe diersoort voor onze anatomiepractica; het konijn. Alleen, er zijn bijna geen anatomieboeken van het konijn! Ja, eentje (wel een hele goede) maar die is in het Frans, een taal die de meeste studenten (en docenten) niet goed machtig zijn. Als er geen boeken zijn, zijn er ook geen foto’s of modellen. Dus waren we weer aangewezen op onze eigen plastinatenmakerij.
Groot aantal nieuwe plastinaten nodig
En dan heb je er ineens heel veel nodig! Je kan namelijk geen anatomieles geven als er maar één student is die het plastinaat vast kan houden. En we hebben verschillende voorbeelden nodig. Bijvoorbeeld van de kop en de hals. Bij het konijn lopen de bloedvaten anders dan bij andere zoogdieren. Dierenartsen in spe moeten zich daar goed van bewust zijn. Ze moeten goed weten wat er anders is en waar de bloedvaten van konijnen precies lopen. Maar dat niet alleen, we hebben ook plastinaten nodig van de borstholte, de buikholte (met hun enorme blinde darm), van het voortplantingsstelsel en het bewegingsstelsel.
Dat betekent dat er tientallen plastinaten gemaakt moesten worden. Een enorme klus. Maar dan hebben we wel een collectie die, zoals we zelf gekscherend zeggen, honderd jaar meegaat en waarvoor geen nieuwe dieren meer nodig zijn!
De plastinaten zijn bijna klaar
Het maken van plastinaten is een proces dat veel tijd kost. Om een beeld te geven van de klus: De preparaten moeten zes weken in de fixeer liggen, minimaal zes weken ontwateren en nog eens zes weken in het siliconenbad voordat ze kunnen uitharden, een proces dat ook drie weken in beslag neemt. Om zo’n groot aantal plastinaten te kunnen maken, ben je heel veel tijd verder. Met trots kunnen we melden dat we ondertussen zo goed als klaar zijn. De plastinaten zijn gemaakt, er zijn er nog maar een paar die nog in bewerking zijn. Onze studenten kunnen aan de slag!
De klus geklaard, dank aan de donateurs!
Met deze blog wil ik de donateurs heel hartelijk danken voor hun bijdrage die voor ons echt van onschatbare waarde is!