Zika. Het lijkt erop dat een infectie tijdens de zwangerschap met dit, op het eerste oog milde virus, ernstige effecten kan veroorzaken op het ongeboren kind. Er wordt hard gewerkt aan de ontwikkeling van een vaccin. Al dat werk richt zich op proefdieren: maar wat hebben wij mensen eraan als een muis of een aap immuun blijkt te zijn na inenting?
Regelmatig koppen nieuwsberichten over “hoopvolle resultaten” in onderzoek naar een zikavaccin. Want muizen en apen zijn maandenlang immuun na toediening van een vaccin. Maar het verleden heeft ons toch wel geleerd dat dit nog niet veel hoeft te betekenen voor de mens? Dat lijken we keer op keer te vergeten.
De conclusies van onderzoek op dieren naar het zikavirus vliegen je om je oren. Terwijl écht constructief onderzoek wordt gedaan met menselijk materiaal. Een onderzoeksgroep in Brazilië gebruikte bijvoorbeeld hersenorganoids: een soort miniatuur hersenen, gebaseerd op menselijke stamcellen. De onderzoekers zagen dat het zika virus ervoor zorgt dat de hersencellen verkleinen, en uiteindelijk doodgaan. Dat resultaat kan een belangrijke sleutel zijn in de zoektocht naar een werkend vaccin voor de mens!
Wanneer er plotseling een virus uitbraak is, grijpen we terug op routine. In dit geval is die routine de dierproef. Terwijl we zoveel innovatieve, goede technologieën tot onze beschikking hebben die op de mens zijn gebaseerd. Want het kan een mooi resultaat lijken dat muizen en apen immuun zijn na inenting, maar er is nog geen enkel mens immuun na inenting! Om dat te bereiken is het werken met menselijk materiaal een must: daar geloof ik echt in!