Foto’s © Ingrid Commandeur
Elke hond verdient een tweede kans – ook als die begint in een laboratorium. Gelukkig zijn er mensen zoals Ingrid en Leonie, die samen met de Stichting hulp herplaatsing huisdieren (Shhh) ex-proefhonden opvangen en begeleiden naar een nieuw leven. En dat vraagt om geduld, liefde en rust. We spraken met Ingrid en Leonie over de honden: echte overlevers die hun verleden nog lang met zich meedragen.

Wat betreft het opvangen van ex-proefdieren, is Ingrid inmiddels een heuse veteraan: samen met haar man heeft ze al vele pups opgevangen. In 2017 adopteerde Ingrid labbeagle Nosy. “Zij is inmiddels 9 jaar oud en kwam uit het laboratorium. We hadden al andere honden, en Nosy kon het meteen goed met hen vinden.”
“Hopelijk zijn we ooit overbodig.”
Ook Leonie, vrijwilliger bij de Shhh, heeft labbeagles geadopteerd en opgevangen. “In 2018 zochten we een tweede hond,” vertelt Leonie. “We kwamen toen online bij de Shhh terecht en zo konden wij Jip adopteren, een labhond. Ik wist toen eigenlijk niet dat honden nog als proefdier gebruikt werden.”
“Veel mensen weten niet dat dierproeven nog steeds gedaan worden,” licht Ingrid toe. “Ze denken dat het niet meer mag, maar helaas is het nog steeds realiteit. Totdat het stopt, kunnen we deze honden gelukkig een nieuw leven geven.”
“Het is heel mooi om deze dieren een tweede kans te kunnen geven,” beaamt Leonie. “Hopelijk zijn we als stichting ooit overbodig, maar tot die tijd vangen we de honden met liefde op.”
De eerste keer in de tuin
Zodra een hond uit het lab vertrekt en bij een (opvang)gezin terecht komt, verandert zijn hele leven. “Ze kennen niets,” vertelt Leonie. “Geen regen, geen vogels, geen huishoudelijke apparaten. Alles is nieuw en elke prikkel moet worden beoordeeld. Is dit oké, is dit gevaarlijk?”
Wanneer een ex-proefhond bij Ingrid aankomt, mogen ze daarom als eerste de tuin in. “Samen met mijn andere honden. Sommige Beagles zijn heel timide, andere ontdooien snel. De steun van andere honden is daarin heel belangrijk.”
“Daarom zijn gastgezinnen zo waardevol,” zegt Leonie. “Die helpen bij het wennen aan nieuwe dingen: niet alleen met mensen en andere dieren, maar ook met objecten en omstandigheden. Dat maakt adoptie makkelijker.”

Gedwongen rustig aan doen
Soms hebben de honden veel tijd nodig om zich aan te passen, iets waar steeds minder rekening mee wordt gehouden in onze huidige maatschappij. “We leven snel,” vertelt Leonie, “maar deze honden dwingen je om te vertragen. Ze spiegelen je en vragen rust, aandacht en geduld. Dat maakt je bewust van je eigen gedrag.”
Technisch gezien kan een adoptie dus direct plaatsvinden, maar de stichting zoekt liever eerst de juiste match. “Heeft de nieuwe eigenaar al ervaring met honden uit het lab, zijn er kinderen, hoe druk is de woonomgeving? Dat zijn allemaal factoren die meespelen.”
Groeien, durven en genieten
Of ze het allemaal opnieuw zou doen? Ingrid: “Absoluut. Maar het vergt wel veel tijd, geduld en aanpassing. Deze honden zijn bijvoorbeeld nooit alleen geweest, dus je moet ze veel opvangen. Maar je krijgt er zoveel voor terug. Je ziet ze groeien, durven en genieten. Daar doe je het voor.”
Voor de mensen die twijfelen om een ex-proefhond op te vangen of te adopteren, heeft Leonie één boodschap: “Niet iedereen is geschikt, maar voor wie het past, is het een unieke en dankbare ervaring.

Zolang dierproeven nog bestaan, zijn mensen zoals Ingrid en Leonie onmisbaar. Heel erg bedankt allebei. We hopen dat nog veel meer mensen zich geroepen voelen om te helpen. Op de website van SHHH staan verschillende Beagles die het lab hebben mogen verlaten en een gouden mandje zoeken. Heb jij interesse in het adopteren of opvangen van een ex-lab Beagle? Check dan https://www.shhh.nl/
Maar waarom zijn die proeven er eigenlijk nog?
Slechts 1 op de 8 proefdieren overleeft een experiment
In Nederland worden elk jaar zo’n 450.000 dieren gebruikt voor dierproeven, waarvan de overgrote meerderheid het niet redt. Sterker nog, slechts één op de acht heeft het geluk om het laboratorium te overleven. Maar waarom zou het van geluk afhangen of een dier wel of niet een tweede kans krijgt? Waarom draaien we aan een rad om te bepalen wie mag leven?
Om aandacht te vragen voor die willekeur, zijn wij deze zomer de campagne ‘Rad van Dierenleed’ gestart. Want zelfs de dieren die het lab overleven, dragen daar vaak levenslange littekens aan over. Zoals Beagle Lola, één van de gezichten uit onze nieuwe tv-spot. Zij had geluk, maar wat als we ervoor zorgen dat het niet meer van geluk afhangt?
Ook jij kan helpen. Al vanaf 3 euro per maand draag je bij aan proefdiervrij onderzoek. Zo besparen we samen honden, katten en andere dieren, een leven in het lab. Met jouw steun maken we het verschil – structureel, en niet op basis van geluk.