Wat een mooie, inspirerende twee dagen heb ik de afgelopen week gehad bij de Universiteit Twente! Samen met zo’n vijfentwintig participanten uit verschillende disciplines hebben we een start gemaakt met een onderzoeksprogramma om een oog op een chip te ontwikkelen. Het oog-op-een-chip is een veelbelovende innovatie die veel patiënten kan helpen en proefdieren vervangt!
Netwerk
Op donderdagochtend loop ik het Designlab van de Technische Universiteit Twente binnen; een mooie, lichte ruimte met tafels en stoelen, maar ook zitzakken, banken en een groot scherm voor presentaties. Langzaamaan komen er steeds meer mensen binnen; onderzoekers uit binnen- en buitenland, mensen met een oog aandoening en medewerkers van bedrijven. We maken kennis met elkaar en gaan aan de slag met de zogenaamde ‘wereld café methode’: in kleine groepjes beantwoorden we algemene vragen waardoor we elkaar leren kennen en het onderwerp verkennen. Aan het einde van de dag hebben we heel veel onderwerpen geïdentificeerd rondom oog-op-een-chip die belangrijk zijn en ergens in het programma terug moeten komen. Dan is het tijd om met z’n allen gezellig te eten om morgen weer fris verder te gaan!
De chip met eigen ogen zien
Vrijdagochtend starten we met een rondleiding door het lab; we zien hoe de chips gemaakt worden en krijgen een uitleg over de mogelijkheden. Heel gaaf om te zien en om een goed beeld te krijgen. Met deze inspiratie gaan we aan de slag met 5 thema’s waarin de 13 onderwerpen zijn geclusterd. Ik stort me, samen met onderzoekers en oog patiënten op het onderwerp ‘communicatie en disseminatie’. Met wie moeten we communiceren en op welke manier? Waarom is het belangrijk te communiceren en kennis te delen? We sluiten af met vijf korte presentaties. Ik vind het heel bijzonder om te zien wat deze uiteenlopende groep mensen bereikt heeft in twee dagen. Er heerst een gevoel van positieve energie om dit samen te gaan doen. Het geraamte voor een onderzoeksprogramma staat! Nu is het aan de initiatiefnemers om ermee verder te gaan. Maar ik heb volle vertrouwen dat dit een succes gaat worden.
Dit blijft me bij
Het waren twee heel bijzondere dagen, en terwijl ik nog even terugblik met een Spaanse onderzoekster en een Nederlandse vrouw met een oog aandoening realiseer ik me wat me het meest bij blijft: de verhalen van de mensen met een oog aandoening…mensen die bijna niets meer zien, al veel verschillende diagnoses gekregen hebben, maar niet geholpen kunnen worden. Het beïnvloedt hun dagelijkse leven; met een andere manier van onderzoek kunnen we ze wellicht wél helpen! Dat deze proefdiervrije ‘oog-op-een-chip’ verder ontwikkeld wordt is dus niet alleen van belang voor de proefdieren, maar zeker ook voor de patiënten. Beter dus voor mens en dier!