Vanaf begin 2018 werk ik samen met Proefdiervrij aan een hele nieuwe stap in mijn carrière als onderzoeker. Ik ben deze samenwerking aangegaan omdat ik mijn steentje wil bijdragen aan het vervangen van proefdieren in medisch onderzoek. Maar niet alleen de proefdieren zijn belangrijk, mijn focus ligt ook zeker bij de patiënten.

Mijn passie

Mijn passie ligt in het willen begrijpen van ‘hoe ziekten werken’ en ‘hoe je ziekteverloop kan veranderen met een geneesmiddel’. Dat ik in astma-onderzoek terecht ben gekomen is in zekere zin toeval. Ik ben er eigenlijk een beetje ingerold. Doordat ik betrokken ben bij het ziekenhuis dat naast de Rijksuniversiteit Groningen ligt, zie ik wat astma met mensen doet. Astmapatiënten reageren namelijk op allerlei onschuldige prikkels, zoals bijvoorbeeld koude lucht of pollen. Er ontstaat dan bij de patiënt een hoestreflex en een kramreflex waardoor de spiertjes rondom de luchtwegen ernstig vernauwen. Hierdoor krijg je bijna geen lucht. Je kan je voorstellen dat het contact dat ik met de patiënten heb, maakt dat ik steeds gemotiveerder raak om een medicijn voor hen te vinden.

Onderzoek gebaseerd op de mens

Kortom, ik voel een verantwoordelijkheid om geneesmiddelenonderzoek te doen dat beter vertaalbaar is naar de mens. Vanuit dit oogpunt ben ik ervan overtuigd dat het belangrijk is om meer te investeren in in-vitro systemen en menselijke cellen. Dit voorspelt beter wat er in de mens gebeurt dan met proefdieren.

Proefdiervrij onderzoek : beter voor mens en cavia

Zo kan ik bij een cavia niet onderzoeken hoe de benauwdheid precies ontstaat. De anatomie van de zenuwen die de luchtwegen bereiken zijn duidelijk anders in de mens dan bij proefdieren. Omdat onze vraagstelling zich op de rol van de zenuwen richt, is dit een belangrijk argument. Bij dit nieuwe model wat ik aan het ontwikkelen ben, kan dat wel. Ik denk dan ook dat proefdiervrij-onderzoek de toekomst heeft en zie het als mijn uitdaging om hieraan een bijdrage te leveren.

Proefdiervrij-onderzoek heeft de toekomst en ik zie het als mijn uitdaging om hieraan een bijdrage te leveren.

Trots

Ik ben erg trots dat ik met mijn onderzoeksteam betrokken ben bij de ontwikkeling van dit innovatieve model. Wist je dat er in Nederland nooit eerder een model is ontwikkeld waarbij zenuwcellen en longspiercellen samen op een chip worden geplaatst? Dit is bijzonder omdat er op dit moment geen onderzoeksmodel bestaat om de mogelijke rol van zenuwen in de longen bij astma goed te kunnen onderzoeken. Dit model moet ervoor gaan zorgen dat we antwoorden krijgen op een hele wereld aan vragen waarop voorheen überhaupt geen antwoord kon worden gegeven.