Dat wij dit jaar 125 jaar bestaan, is niet bepaald een feestje waard. Veel liever waren we niet meer nodig. Daarom vieren we dit jubileumjaar onze donateurs: de onzichtbare helden die ons al die tijd steunden en die ervoor zorgen dat wij – nu we nog zo hard nodig zijn – onze missie voort kunnen zetten. Voor deze bijzondere portretreeks spraken we met een aantal van onze helden, onder wie Sandra de Jong, die zich onvermoeibaar inzet voor proefdieren: ‘Ik ben net een terriër, ik blijf het proberen.’
Foto’s zijn gemaakt door Kim Kok
In 2000 besloten de Anti-Vivisectie-Stichting (AVS) en de Vereniging Proefdiervrij om samen verder te gaan onder de naam Stichting Proefdiervrij. Donateur en vrijwilligster Sandra kwam mee met Stichting Proefdiervrij. ‘Ik vind vivisectie een naar woord, maar het zou van mij wel vaker gebruikt mogen worden. Proefdiervrij is me te lief. Een dier is dier: het woord ‘proefdier’ zou helemaal niet moeten bestaan.’
Koerswijziging
Ook toen we in 2010 volledig van koers veranderden, bleef Sandra ons steunen. We besloten om niet langer actie te voeren tegen proefdieren, maar om in plaats daarvan samenwerkingen op te zetten voor proefdiervrije innovatie. ‘Ik heb vanuit Proefdiervrij tijdens een rondleiding bij de Technische Universiteit in Enschede met eigen ogen kunnen zien hoe gekweekte menselijke hartcellen buiten het lichaam in leven gehouden worden om medicijnen tegen kanker te testen. Ik geloof echt dat we het van de samenwerking tussen biologie en technologie moeten hebben. Ik denk wel dat het goed is dat er ook nog actievoerende partijen zijn.’
“Ik geloof echt dat we het van de samenwerking tussen biologie en technologie moeten hebben. “
Sandra de Jong, donateur
“Ik geloof echt dat we het van de samenwerking tussen biologie en technologie moeten hebben. “
Sandra de Jong, donateur
In actie
Zelf voert Sandra ook regelmatig actie voor een proefdiervrije wereld. ‘Uiteindelijk bereik ik daar vaak helemaal niet zoveel mensen mee, maar het contact met medestanders vind ik heel waardevol. Ik werk als vrijwilliger in een asiel en zelfs daar merk ik dat het lot van proefdieren mensen niet echt raakt. “Tja, het moet maar,” zeggen ze dan. Uiteindelijk draait het daar dan toch alleen om de honden.’ De kapper van Sandra is wel bewust bezig met dierenwelzijn: ‘Die is blij dat al haar producten proefdiervrij zijn. Maar mensen die er niet mee bezig zijn, die krijg je ook maar moeilijk mee. Ik heb in mijn leven al naar behoorlijk wat instanties en kranten geschreven. Als het me niet lukt om mensen te overtuigen, vind ik dat wel eens frustrerend. Maar ik ben net een terriër: ik blijf het proberen.’
Proefdiervrij bestaat 125 jaar
Dit jaar bestaat Proefdiervrij 125 jaar. Dat wij nog steeds nodig zijn, is natuurlijk niet bepaald feestelijk. Het liefst zouden we willen dat proefdieren de wereld al uit zijn. Dat is nu nog niet het geval, maar we zijn al wel verder dan je denkt. En dat komt door de steun van onze trouwe donateurs. Daarom vieren we dit jaar dat we al 125 jaar op jullie kunnen rekenen. Hoera!
Mede dankzij onze donateurs hebben we écht het verschil voor proefdieren kunnen maken. Zonder hen is er geen Proefdiervrij. Dit jubileumjaar wordt dan ook hét moment om juist hen in het zonnetje te zetten. Want het is misschien cliché om over je eigen donateurs te zeggen, maar die van ons zijn écht uniek. En dat bewijst zich dubbel en dwars in de portretreeks die we ter ere van ons 125 jarig bestaan publiceren.
