Dat wij dit jaar 125 jaar bestaan, is niet bepaald een feestje waard. Veel liever waren we niet meer nodig. Daarom vieren we dit jubileumjaar onze donateurs: de onzichtbare helden die ons al die tijd steunden en die ervoor zorgen dat wij – nu we nog zo hard nodig zijn – onze missie kunnen voortzetten. Voor deze bijzondere portretreeks spraken we met een aantal van onze helden, onder wie Tim van den Thillart: ‘Er lijkt een soort aanname te zijn dat niet-menselijk leed altijd geoorloofd is om menselijk leed tegen te gaan.’.
Foto’s zijn gemaakt door Kim Kok
Tim had vroeger helemaal niks met dieren. Echt hélemaal niks? ‘Nee, ik denk dat ik ze meer als objecten zag. Terwijl ik nu dus echt boos word als ik dat bij anderen zie. Bij mij veranderde dat toen ik een aantal jaar geleden veganistisch ging eten. Toen zag ik dieren ineens wél als individuen. Daarvoor was dat misschien wel te confronterend, omdat ik ze nog regelmatig op mijn bord had liggen.’
Een verrijking
Dat hij anders naar dieren is gaan kijken, ervaart hij als een verrijking. ‘Ik woon nu samen met twee katten. Dat had ik nooit kunnen bedenken, maar nu kan ik niet meer zonder. Ik vind het ook leuk om naar dieren te kijken: het is zo duidelijk dat zij ook maar dingen doen omdat ze die van de natuur meegekregen hebben. Voor mij werkt dat als een spiegel, een herinnering dat dat bij mensen ook zo werkt.’
‘Gek eigenlijk, hoe weinig aandacht er is voor het leed van proefdieren.’
Tim van den Thillart, donateur
‘Gek eigenlijk, hoe weinig aandacht er is voor het leed van proefdieren.’
Tim van den Thillart, donateur
Een stevig gesprek
Tim is nog niet zo lang donateur. ‘Toen jullie laatst ineens op mijn radar kwamen, dacht ik echt: “Oh ja, dat gebeurt natuurlijk óók nog!” Gek eigenlijk, hoe weinig aandacht er is voor het leed van proefdieren.’ Als het aan Tim ligt, komt daar snel verandering in. ‘Er lijkt een soort aanname te zijn dat niet-menselijk leed altijd geoorloofd is als we daarmee menselijk leed kunnen tegengaan. Daar mogen we als samenleving best eens een stevig gesprek over voeren.’
Proefdiervrij bestaat 125 jaar
Dit jaar bestaat Proefdiervrij 125 jaar. Dat wij nog steeds nodig zijn, is natuurlijk niet bepaald feestelijk. Het liefst zouden we willen dat proefdieren de wereld al uit zijn. Dat is nu nog niet het geval, maar we zijn al wel verder dan je denkt. En dat komt door de steun van onze trouwe donateurs. Daarom vieren we dit jaar dat we al 125 jaar op jullie kunnen rekenen. Hoera!
Mede dankzij onze donateurs hebben we écht het verschil voor proefdieren kunnen maken. Zonder hen is er geen Proefdiervrij. Dit jubileumjaar wordt dan ook hét moment om juist hen in het zonnetje te zetten. Want het is misschien cliché om over je eigen donateurs te zeggen, maar die van ons zijn écht uniek. En dat bewijst zich dubbel en dwars in de portretreeks die we ter ere van ons 125 jarig bestaan publiceren.
Misschien wil je dit ook lezen:
