Welkom bij Drijfveren. Normaalgesproken vertellen onderzoekers in dit blog over hun drijfveren voor het uitvoeren van proefdiervrij onderzoek, maar deze keer is het aan onze collega Anne Burgers. Vanuit haar functie als adviseur wetenschap en innovatie houdt Anne de ontwikkelingen op het gebied van wetenschap en beleid in de gaten én geeft ze zo’n 30 keer per jaar een college bij hogescholen en universiteiten over proefdiervrije alternatieven.
Focus op de feiten
Zelf haalde Anne haar bachelor dierwetenschappen aan de Universiteit van Wageningen. Tijdens haar master verdiepte ze zich in de wisselwerking tussen het gedrag van dieren en hun omgeving. Daarna had ze verschillende functies op het gebied van dierenwelzijn. Maar wat ze ook doet, ze vindt het belangrijk dat de feiten voorop staan. “Als het om dierenwelzijn gaat, wordt het debat vaak gevoerd op meningen en emoties. Daar moet ook ruimte voor zijn, maar uiteindelijk vind ik dat je wel met een sterke onderbouwing moet komen. Daarom voel ik me bij Proefdiervrij helemaal op mijn plek.”
Wetenschap voorop
Dat Anne het graag bij de feiten houdt, helpt haar om kritische studenten toch mee te nemen in haar verhaal. “Toen ik de colleges overnam van mijn voorganger, was dat natuurlijk een logisch moment om de colleges inhoudelijk te herzien. Uit de enquêtes die we afnamen, bleek dat studenten het college vaak toch een beetje
zagen als een promotiepraatje voor onze missie. Terwijl we studenten juist serieus willen laten kennismaken met de mogelijkheden van proefdiervrije alternatieven. Daarom duik ik nu eerst de inhoud in. Ik leg uit dat dierproeven zich vaak niet laten vertalen naar mensen, bespreek een aantal alternatieven en geef concrete voorbeelden uit het veld. Pas als ik vertel welke spelers er allemaal betrokken zijn bij de transitie naar een proefdiervrije wetenschap, benoem ik onze rol.”
Verbazing
Anne merkt dat de meeste studenten vanuit hun opleiding wel weten welke proefdiervrije alternatieven er zijn. Maar als ze vertelt dat 9 van de 10 geneesmiddelen die positief getest zijn op dieren uiteindelijk niet blijken te werken voor mensen, blijkt dat vrijwel altijd nieuwe informatie. “Dat verbaast mij eerlijk gezegd wel. Natuurlijk is het goed dat wetenschappers niet altijd met alle winden meewaaien, maar dit is zó goed wetenschappelijk onderbouwd. Ik blijf het bijzonder vinden hoeveel tijd het nodig heeft om mensen weer een andere kant op te krijgen als een bepaalde aanpak eenmaal gemeengoed geworden is.”
Netwerk
Zelf leert Anne ook een hoop van de colleges. “Soms hebben studenten heel veel kennis van een specifiek proefdiervrij model, bijvoorbeeld omdat ze er al mee werken. Dan verdiep ik mijn kennis ook weer.” Ze ziet ook dat het college deuren opent voor studenten. “Er komen na afloop altijd wel studenten naar mij toe die vragen of ik hen in contact kan brengen met iemand uit ons netwerk. Dat doe ik dan natuurlijk. Ik maak tijdens het college ook duidelijk dat studenten bij ons terecht kunnen voor financiering. Door ons college weten jonge onderzoekers die proefdiervrij onderzoek willen doen ons dus ook te vinden.”