Dat vuurwerk en dierenwelzijn niet hand-in-hand gaan, is inmiddels algemeen bekend. De explosieve knallen en de kleurrijke flitsen zorgen voor veel paniek onder onze harige maatjes. Honden verstoppen zich uit angst onder de bank, katten rennen van schrik van huis en wilde dieren, zoals vogels, schrikken zichzelf een dodelijk ongeluk.
Wat veel mensen niet weten, is dat het dierenleed nog een stapje verder gaat. Want ook vuurwerk wordt op proefdieren getest – bijvoorbeeld om te onderzoeken of de vrijkomende stoffen wel veilig zijn voor het milieu. Dit is hoe het zit.
De gevaren voor mens, dier en milieu
We worden er jaarlijks voor gewaarschuwd: het gebruiken van vuurwerk kan flinke schade aanrichten. De beelden en verhalen van brandwonden, verminkingen en dodelijke ongevallen bij mens én dier zijn jou vast niet onbekend.
Maar wist je dat vuurwerk nog veel meer gevaar met zich meebrengt? Wij hebben een aantal voorbeelden op een rijtje gezet:
- Bij het afsteken van vuurwerk komt er fijnstof Zoals de naam al doet vermoeden, verwijst fijnstof naar extreem kleine deeltjes in de lucht. Deze deeltjes bestaan uit onder andere chemische stoffen en zware metalen. En omdat ze zo klein zijn, worden ze makkelijk door mens en dier ingeademd. Eenmaal in het lichaam, dringt het fijnstof gemakkelijk door de longen heen, met als gevolg: hartproblemen, astma en andere gezondheidsproblemen.
- Ditzelfde fijnstof brengt ook risico’s voor het milieu met zich mee. Na het verbranden van vuurwerk, daalt fijnstof neer op de grond en in ons water. Slecht voor de aarde, maar ook voor mens en dier: hetzelfde water gebruiken wij namelijk om van te drinken.
- Last but not least: het afsteken van vuurwerk brengt vaak veel restafval met zich mee. De vaak plastic restanten blijven slingeren op onze straat en in de natuur, met alle gevolgen van dien.
Dat moet dus getest worden
Om te voorkomen dat vuurwerk meer schade aanricht dan ons lief is, moet er dus getest worden. En helaas gebeurt dat nog al te vaak op proefdieren.
Het is gelukkig niet zo dat een knalerwt, rotje of vuurpijl in zijn geheel op dieren wordt getest. Maar de chemische stoffen en metalen die zich bevinden in een knalerwt, rotje of vuurpijl worden helaas wel op dieren getest. Tijdens deze onderzoeken worden er bijvoorbeeld schadelijke vuurwerkdeeltjes in de longen van kleine knaagdieren, zoals muizen, toegebracht. De muizen worden vervolgens na een aantal uur gedood, zodat hun longen onderzocht kunnen worden en er begrepen kan worden waarom (en hoeveel) vuurwerkdeeltjes schadelijk zijn.
Het kan anders: proefdiervrij
Het doen van dierproeven om de veiligheid van chemische stoffen te bepalen, is helaas een hardnekkige gewoonte in de wetenschap. Maar er zit verandering in. Steeds meer onderzoekers wijken af van traditie en focussen zich op proefdiervrije innovatie.
De modellen die zij ontwikkelen, zijn gebaseerd op mensen en bootsen daardoor nauwkeurig de menselijke situatie na. Denk bijvoorbeeld aan de long-op-een-chip: een reconstructie van de menselijke longen, waarop vuurwerkdeeltjes getest zouden kunnen worden. Dat scheelt niet alleen een hoop dierenleed, maar is ook nog eens relevanter voor ons mensen.
Dierproeven zijn niet meer van deze tijd
Jaarlijks worden er in Nederland gemiddeld 450.000 dierproeven gedaan op minstens zo veel proefdieren. Het is tijd dat de regering nu écht een grote stap zet om dit te veranderen. Geen woorden meer, maar daden. Nu. Laat je stem horen: teken de petitie.
Dierproeven zijn niet meer van deze tijd
Jaarlijks worden er in Nederland gemiddeld 450.000 dierproeven gedaan op minstens zo veel proefdieren. Het is tijd dat de regering nu écht een grote stap zet om dit te veranderen. Geen woorden meer, maar daden. Nu. Laat je stem horen: teken de petitie.
