De spijsvertering van een rat is heel anders dan die van een mens. Toch worden ratten veel gebruikt in onderzoek naar slokdarmkanker. Om de rat meer op de mens te laten lijken, worden de dieren geopereerd. Veel dieren overleven deze operatie niet. Prof. Maikel Peppelenbosch bewijst dat het anders kan! Zijn model kan zonder het gebruik van proefdieren ingezet worden. De volgende stap is het verzamelen van onderzoeksgegevens: een noodzakelijk maar kostbaar traject. Samen kunnen we dit mogelijk maken! Help jij mee?
Meer over dit project
Voor onderzoek naar slokdarmkanker worden ratten gebruikt. Dit terwijl hun slokdarm totaal niet te vergelijken is met die van de mens. Om de ratten ‘geschikt’ te maken voor slokdarm-onderzoek ondergaan de dieren een ingrijpende operatie. Het erge is dat 80 % van de dieren de operatie niet overleefd en daarnaast leveren ze een belabberd onderzoeksmodel op, omdat de resultaten van de rattenproef niet te vertalen zijn naar de mens.
Proefdiervrij slokdarmkanker model
Prof. Maikel Peppelenbosch bewijst dat het anders kan! Met zijn model kan gericht gezocht worden naar medicijnen om slokdarmkanker te behandelen en zelfs te voorkomen. Het model bestaat volledig uit menselijke cellen en is helemaal proefdiervrij.
Alles over
proefdieren
proefdieren
In Nederland worden er elk jaar gemiddeld 450.000 dierproeven gedaan.
“Als het gaat om onderzoek naar maag-, darm- en leverziekten heeft onderzoek met proefdieren bizar weinig opgeleverd, in elk geval niets dat een mens ooit beter heeft gemaakt.”
Prof. Maikel Peppelenbosch
Projectleider Erasmus MC
Kostbaar traject
Met dit crowdfunding project willen wij prof. Peppelenbosch in staat stellen om onderzoeksgegevens te verzamelen. Met deze gegevens kan hij andere onderzoekers overtuigen dat zijn model de beste manier is om onderzoek te doen naar slokdarmkanker.
Help mee!
Het verzamelen van onderzoeksgegevens is een noodzakelijk maar kostbaar traject. Help jij mee om andere onderzoekers te overtuigen? Alleen op deze manier kunnen we proefdieren vervangen. Doneer snel aan dit project van Maikel Peppelenbosch.
Veelgestelde vragen
De onderzoeker aan het woord
Kan je jouw model heel beknopt uitleggen?
“Van een persoon wordt een stukje huid verwijderd. Vervolgens worden cellen hieruit behandeld: met behulp van de juiste genen en toevoegingen kan je er Barret’s cellen van maken (dat is het soort cellen in de slokdarm die kunnen veranderen in kankercellen) en ervoor zorgen dat de kankercellen ontstaan die je kan gebruiken voor het onderzoek. Met dit onderzoeksmodel kan je dus heel gericht op zoek gaan naar de beste behandeling tegen slokdarmkanker.”
De patiënten zijn heel dichtbij
“Wij zitten in de unieke situatie dat ons laboratorium direct is verbonden aan de afdeling maag- darm- leverziekten. Dat heeft het voordeel dat wij de beschikking hebben over een schat aan patiëntgegevens waar wij direct mee aan de slag kunnen. Zodra wij een betere behandelmethode ontdekken, kunnen wij onze patiënten daar in de toekomst mee helpen. Op deze manier leveren we nóg overtuigender bewijs dat dit onderzoeksmodel superieur is. En goede bewijsvoering is cruciaal; wetenschappers zijn over het algemeen heel conservatief, je moet met heel goede data aankomen wil je hen ervan overtuigen dat deze vorm van onderzoek beter is. Ik wil de patiënt kunnen helpen en dat op de beste wijze kunnen doen. Wat ik wil laten zien is dat dit onderzoeksmodel van groot belang is. Dit is voor mij een geweldige kans om dit onderzoek in de markt te zetten.”
Deze techniek moet door alle mede-onderzoekers worden overgenomen!
“Precies. Proefdiervrij biedt ons de mogelijkheid om het bewijs te bundelen waarmee we de wetenschap kunnen overtuigen dat dit een superieur model is, omdat hier gebruik wordt gemaakt van menselijk materiaal en niet langer van de traditionele proefdieren. Op dit moment stellen we ons onderzoeksmodel bloot aan kankerverwekkende stoffen om te zien of er kankercellen ontstaan. We weten welke stoffen het risico op het ontstaan van slokdarmkanker kunnen verminderen. Als het goed is, krijgen we deze uitkomsten ook in dit model te zien. Daarmee willen we de wetenschap overtuigen van de kwaliteit van ons model én kunnen we laten zien dat onderzoek met ratten tot niets leidt.
Mensen zijn gewoon geen dieren. Voor de darmen zijn de verschillen tussen diersoorten nog extremer, maar uiteindelijk geldt dat voor alle organen en zal je zien dat onze aanpak vaker wordt gebruikt.“
