Duizenden muizen lijden tijdens vervelende proeven in de zoektocht naar medicijnen voor onze huidziekten. Om vervolgens gedood te worden. Dit dierenleed is vaak zonder succes, een muizenhuid is geen mensenhuid.
Dat moet anders! Wetenschapper Ellen werkt keihard aan een alternatief: het nabootsen van menselijk huid. Zónder dat een muis hiervoor moet lijden. Zorg jij dat haar diervriendelijke huidmodel er zo snel mogelijk komt?
De laatste donaties voor: Doneer nu voor proefdiervrij huidonderzoek
| Hester van Rooij | 25,00 | 07-08-2022 | |
| Melissa Snelleman | 1,00 | 11-07-2022 | |
| Jasper Bengevoord | 1,00 | 08-06-2022 | |
| Tanja Stikkelbroeck | 16,50 | 06-06-2022 | |
| Jasper Bengevoord | 1,00 | 02-06-2022 |
Een muizenhuid is geen mensenhuid
Muizen zijn van nature niet vatbaar voor menselijke huidziekten zoals eczeem en psoriasis. Toch worden zij gebruikt voor onderzoek naar behandelingen: door bewust bacteriën op een onthaarde muis aan te brengen, raakt de huid van de muis ontstoken. Daarna worden er experimentele zalfjes en medicijnen opgesmeerd.
Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, wordt de muis achteraf gedood voor verder onderzoek. Maar, zoals hieronder te zien is, hebben muizen een dunne huid én een vacht. Wij mensen hebben juist een dikke en stevige huid. Hoe betrouwbaar is dit onderzoek dan?
9 van de 10 op een dier geteste medicijnen werken niet op mensen. Wetenschapper Ellen ontwikkelt daarom een 3D-huidmodel waarmee menselijke stukjes huid gekweekt kunnen worden. Dit is een nagebootste miniatuurhuid, zonder onnodig dierenleed. Help jij mee, zodat Ellen verder kan met haar onderzoek?
- Voor €16,50 kan Ellen één proef uitvoeren op een gekweekte miniatuurhuid
- Voor €33,- kan Ellen twee proeven uitvoeren op een gekweekte miniatuurhuid
- Voor €50,- financier je de materiaalkosten van vijf gekweekte miniatuurhuiden
Wist jij dat…
… bepaalde huidcellen bij muizen wel voorkomen maar niet bij mensen (en vice versa). Hierdoor verlopen belangrijke processen zoals wondgenezing en ontsteking heel anders.
‘’De resultaten uit proefdieronderzoek naar huidziekten zijn niet altijd te vertalen naar de menselijke situatie, omdat de huid van een mens en muis zo enorm verschilt. Ik maak daarom gebruik van een 3D-huidmodel waarmee menselijke stukjes huid gekweekt kunnen worden. Hiervoor worden huidcellen van gezonde vrijwilligers of patiënten gebruikt: deze worden bijvoorbeeld gehaald uit het restweefsel dat overblijft na een cosmetische ingreep. Door de cellen te vermeerderen in het lab, kan ik met mijn 3D-model nieuwe stukjes huid kweken. Deze stukjes hebben dezelfde eigenschappen als menselijke huid, waardoor geneesmiddelen goed getest kunnen worden.’’
Prof. dr. Ellen van den Bogaard
Onderzoeker aan RadboudUMC
